Opiekunki osób starszych wiedzą, że seniorzy często nie mają apetytu. Jest to problematyczne zarówno dla Opiekunki, której pomysły na urozmaicenie potraw dla podopiecznych mogą się już skończyć, jak i dla samego podopiecznego, u którego może to doprowadzić do objawów niedożywienia.
Co może być przyczyną braku apetytu u seniora?
To, że podopieczny nie ma ochoty jeść, nie oznacza jego kaprysu. Często ma to podłoże psychiczne lub fizyczne. Przyczynami mogą być:
- Stany depresyjne,
- Stres i zaburzenia emocjonalne,
- Choroba Alzheimera,
- braki w uzębieniu lub niedopasowanie protezy zębowej (utrudnia to – a czasem uniemożliwia – żucie pokarmów),
- wydzielanie mniejszej ilości enzymów trawiennych,
- Uczucie ciężkości,
- Zaparcia
- Osłabienie mięśni przełykowych,
- Drżenie rąk,
- Chroby: zapalenie jelit, choroby wątroby, przełyku, wrzody żołądka i dwunastnicy.
Jak sobie poradzić z brakiem apetytu w sytuacji, gdy pracujesz jako opiekunka osoby starszej? Jak powinno wyglądać menu seniora? Jak przywrócić radość z jedzenia? Podpowiadamy kilka sposobów:
- Urozmaicone menu. Starai się, aby codziennie na obiad było coś innego. Nie gotuj całego garnka zupy na cały tydzień. Monotonia sprawi, że podopieczny znudzi się jedzeniem.
- Atrakcyjny wygląd i zapach potraw. Dobrze do każdego posiłku doda√ świeże warzywa/ owoce, których kolory uatrakcyjnią wygląd potraw. Używaj też przypraw, które wzbogacą posiłki o zapach, a przy okazji pobudzą trawienie.
- Napoje. Do każdego posiłku przygotuj coś do picia. Ułatwi to seniorowi przełykanie. Poza tym, przyjmowanie większej ilości płynów w wieku senioralnym wspomoże prawidłowe funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego.
- Ruch i świeże powietrze. Aktywność fizyczna wzmaga apetyt.
- Wsparcie i mobilizacja. Stwórz przyjazną atmosferę podczas posiłków. Musisz uzbroić się w cierpliwość. Jeśli podopieczny jest w stanie sam operować sztućcami – nie karm go – karmienie będzie pogłębiało go w poczuciu bezradności. Również nie wmuszaj w niego jedzenia.
Posiłki to miłe elementy każdego dnia – postaraj się, żeby podopieczny również czerpał z nich jeszcze radość.
